Ajurwedyjskie zioła dla serca i układu krążenia

W dzisiejszych czasach otoczeni jesteśmy przez nadmiar stresorów, które niekorzystnie wpływają na naszą siłę życiową. Dodatkowo wygoda, siedzący tryb życia, połączony ze spożywaniem żywności mocno przetworzonej, wpływają obciążająco na serce. W celu zachowania równowagi i zadbania o nie, należy wprowadzić w życie codzienne holistyczne i zintegrowane praktyki dla zrównoważenia umysłu, ciała i ducha. Zioła ajurwedyjskie mogą w tym procesie stanowić znaczne wsparcie. Jeśli chodzi o serce, to takim bohaterem sprzyjającym balansowaniu jego funkcjonowania jest niewątpliwie Terminalia arjuna.

Ajurwedyjskie spojrzenie na ciało człowieka

Ajurweda traktuje ludzkie ciało jako system naczyń połączonych. Organy się w nim znajdujące dzieli na dwa typy. Pierwszy to organy stałe (solid), drugie zaś to organy puste (hollow). Różnią się one od siebie tym, iż niezbędne do funkcjonowania organizmu organy stałe nie mogą zostać z ciała usunięte, np. w trakcie ingerencji chirurgicznej. W przypadku organów pustych, w ramach których do czynienia mamy z tak zwanym pustym obszarem, do jakiego zalicza się coś w postaci rurki, bądź worka, są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ale ich usunięcie nie grozi śmiercią.

Pierwszym, najważniejszym stałym organem jest serce. Później są jeszcze płuca, wątroba, śledziona, nerki, osierdzie (choć z medycznego punktu widzenia nie jest organem). Nie ma chyba wątpliwości znaczenie serca i jego wartość. To właśnie ono stanowi napędową siłę całego ciała, a jego znaczenie jest równie istotne jak mózgu. Z perspektywy fizycznej serce kontroluje przepływ krwi przez całe ciało i odpowiada za jakość naczyń krwionośnych. To dzięki przepływowi krwi natomiast nasze komórki zostają odpowiednio odżywione. To ściśle naukowe podejście wskazujące na funkcję fizyczną serca.

Serce – coś więcej niż mięsień

Niemniej jednak nasza kultura łączy serce również z aspektami psychologicznymi, emocjonalnymi, a nawet duchowymi. Nie raz bowiem pojawiają się metafory stosowane w potocznym języku, które na to wskazują. Mówię tu na przykład o sytuacjach, kiedy wspominamy o osobie o szczerym, czy otwartym sercu, o sercu złamanym, czy o człowieku mającym serce odważne jak lew. Wiąże się to z tym, iż serce uznawane jest za siedzisko prany, czyli siły życiowej.

Ponadto ajurweda podaje, że w sercu znajduje się początek kanału serca, czyli nadi. Tkanka mięśniowa, która utożsamiana jest z żywiołem ziemi. Serce jako organ mięśniowy wiąże się zatem z kaphą. Jednak działanie energetyczne serca i jego oddziaływanie na krew prowadzi do powiązania go z ogniem, a zatem z pittą. Patrząc na serce z szerszej perspektywy zatem dotyka ono każdej sfery istnienia człowieka – mentalnej, materialnej/cielesnej oraz duchowej.

Arjuna- co to jest?

Arjuna nie jest nazwą znaną powszechnie. Niemniej jednak na Zachodzie kojarzona jest ona najczęściej z jedną z najbardziej szanowanych książek wchodzących w skład indyjskiej mitologii, a mianowicie Mahabharatą. Występujący w niej Arjuna, syn Kunti i Pandu, jeden z pięciu braci, jest wspaniałym wojownikiem. Określa się go jako niebiańskiego łucznika, który był przyjacielem Kryszny i walczył u Jego boku na polu bitwy Kurukszetra. Dosłowne znaczenie terminu „arjuna” z sanskrytu to jasny, biały, czy też lśniący. Ma to bezpośredni związek z właściwościami kory tego potężnego drzewa, która odbija światło.

Nazwa, jaką otrzymało to drzewo w sposób właściwy określa jego rolę. Podobnie, jak jego mitologiczny imiennik nacechowany był męstwem, siłą i robił wszystko, aby chronić swą rodzinę w walce, tak i działanie Terminalia arjuna wpływające na poprawę pracy układu sercowo-naczyniowego ma ogromne znaczenie. To ajurwedyjskie zioło „dla serca” w Polsce ma również swoją nazwę. Jest to migdałecznik arjuna.

Terminalia arjuna w naturze

Arjun, jak w skrócie bywa też nazywana Terminalia arjuna, to wiecznie zielone drzewo liściaste. Osiąga ono wysokość około 20 – 30 metrów. Rośnie ono przede wszystkim na terenach wilgotnych i podmokłych w regionach sub-himalajskich Indii oraz na Sri Lance. Arjun ma liście w kształcie stożka, zaś w okresie kwitnienia zaobserwować można na nim skupiska małych, białych lub żółtych kwiatów.

Kora arjuny przybiera barwę od białej do różowo-szarej. W sposób naturalny „zrzuca” ona ją raz w roku w okresie dojrzewania drzewa. W tym czasie jest ona zbierana i wykorzystywana później do celów leczniczych. Mimo wrodzonej skłonności do sezonowego zrzucania kory, jej pozyskiwanie wymaga dużej ostrożności. Nieodpowiednie podejście przy rosnącym zapotrzebowaniu na tego ziołowego sojusznika serca może zagrażać jego przetrwaniu. Ważne jest zatem, aby zbiór kory odbywał się w sposób, który zapewnia możliwość zrównoważonej regeneracji, zachowaniu zdrowia, co w dalszej perspektywie pozwoli na ponowne wykorzystanie w przyszłości.

W kolejnej części artykułu przybliżymy działanie i właściwości Arjuny. Pojawi się również kilka wskazówek, w jaki sposób ją spożywać oraz z czym ją łączyć. Link tutaj.